Oud maar toch nieuw
Het jaarlijkse Advanced Weekend voelde opnieuw als een vertrouwd thuiskomen. De reis verliep vlekkeloos en al bij aankomst was er die herkenbare energie die onze kungfufamilie zo bijzonder maakt. Voor velen was het een weerzien, voor de nieuwkomers een zachte landing: ze pasten naadloos in het ritme van de groep en werden meteen opgenomen alsof ze er altijd al bij hadden gehoord. Oud en nieuw kwamen hier op een vanzelfsprekende manier samen. (Met dank aan Bart – na mijn bokstraining deelde hij: “Pe, dit is oud maar toch weer nieuw!”).
Dit weekend bestaat inmiddels al zo’n twaalf jaar in mijn kungfuschool. En nog altijd is er niemand zonder geldige reden van de lijst afgehaakt – integendeel, zodra de uitnodiging in de mailbox valt, zetten mensen veel aan de kant om erbij te zijn. Dat maakt dit weekend bijzonder. De nieuwkomers waren dit keer niet alleen een aanvulling, maar brachten ook een frisse vibe die de groep nieuw leven inblies. Precies zoals de koptekst zegt: 旧而新 (jiù ér xīn) – oud, maar toch nieuw.
We ontdekten nieuwe trainingslocaties die niet alleen fris en inspirerend aanvoelden, maar ook weer mogelijkheden bieden voor de toekomst. En natuurlijk waren er de persoonlijke verhalen die kleur gaven. Johan, met zijn schouderblessure, liet zich niet stoppen en werd met een tandem rondgereden door onze Spanjaard Louis. Louis had zich duidelijk goed voorbereid en liet zien dat hij de basis met de jian 剑 (het rechte zwaard) prachtig kon reproduceren.
Onze gebruikelijke bokstraining kreeg dit keer een andere smaak. Doordrenkt met kungfuelementen – waardoor het geen boksen meer was en geen kungfu, maar iets daartussenin. Ook de krachttraining werd ons strandfeestje. De oefening met onze “zeehond” daagde iedereen uit om balans 平衡 (pínghéng), beweging 动 (dòng) en kracht 力 (lì) te combineren. Precies wat kungfu 功夫 (gōngfu) is: functioneel, het hele lichaam, harmonie. Heerlijk om te doen!
Mara pakte de draad van Guus op en ging aan de slag met EHBO-casussen. Zelf gaf ik een handreiking met qigong 气功 (qìgōng)-oefeningen, waarin ik vooral het belang verder uitdiepte. Mijn hoop: dat dit mensen stimuleert om het ook thuis te blijven oefenen.
De weerbaarheidstraining bij een mesaanval werd gretig geoefend. En ja, ons ninjaspel gongda 功打 zorgde weer voor de nodige hilariteit. Het hoogtepunt: een finale partij gongya 功压 (bekend van Squid Game). Tot in de late uurtjes werd er gespeeld, en Bart kroonde zich tot winnaar. Maar John kennende… volgend jaar pakt hij zijn revanche.
Het hele weekend voelde relaxed en intens tegelijk. De vertrouwde basis en de nieuwe elementen gaven samen nog meer cohesie. Het was opnieuw een kungfu-beleving waar menigeen jaloers op zal zijn.
En dan iets persoonlijks. Thuisgekomen praat ik mijn vrouw altijd bij over hoe het gegaan is. Wat veel mensen weten: zij is al jaren de stille kracht achter dit weekend. Haar kookkunsten zijn net zo gepassioneerd als mijn trainingsschema’s. Terwijl ik aan mijn schema’s werk, ruik ik de ingrediënten die zij klaarzet. Het is een versmelting van kunsten. Zij geeft me de ruimte om mijn passie te delen, en samen vormen we al jaren een sterk team. Zonder haar zou dit niet kunnen…
Nu is het vooral nagenieten. Oud maar toch nieuw bleek voor mij meteen de perfecte titel. Het bracht ons traditie en vernieuwing in balans. En geloof me: dit krijgt zeker een vervolg.
Tot slot
Bij het schrijven van dit stuk bladerde ik in mijn boekenkast en vond ik een oude Chinese spreuk die precies past bij dit weekend:
文武之道，一张一弛 (Wén wǔ zhī dào, yī zhāng yī chí)
“De weg van cultuur en krijgskunst: soms gespannen, soms ontspannen.”
Voor mij gaat dit over balans. Soms trek ik alles strak in de training, en dan laat ik het weer los met een spel, een lach of gewoon samen zijn. Die combinatie – kracht en verfijning, spanning en ontspanning – dát maakt ons sterk en houdt ons al 10 tallen jaren bij elkaar als kungfufamilie.
Pe
